Ey ruhumun Rabbi! Ey iyiliğim! Seni sevmeye karar veren ve her şeyi elinden geldiğince terk eden ruh neden hemen bu kuşkusuz aşka ulaşma zevkini tadamıyor? Neden bizler kuşkusuz bir şekilde sevmeyi istemiyoruz? Böyle yüce bir duruma ulaşamıyorsak bunun bütün suçu bizdedir. Gerçek Tanrı sevgisine sahip olunduğunda her türlü iyiliğe de sahip olunmuş olunur... Tanrı'ya kendimizi tam olarak veremediğimizden o da degerli bir hazine olan yetkin aşkını bize birden bire vermez. Bize dünyanın işine mal olsa da Tanrının aşkını bize damla damla vermesinden mutluluk duymalıyız. Böylesi bir iyiliği elde etmek için tüm gücüyle çabalamaya kararlı olan ruha Tanrı yüreklilik vermekle ne büyük bir bağışlayıcılık göstermiş olur. O kişi, sebat etmeye devam ederse, hiç kimseyi reddetmeyen Tanrı, o kişinin cesaretine yavaş yavaş enerji katarak sonunda zafer kazanmasını sağlar. TERESA DE ÁVILA YAŞAM ÖYKÜSÜ