Ragnarök
Kimimiz,
Sonuçların ötesine sebepleri koyduk.
Sürekli başa dönen bir senfoni...
Kaybolduk !
Kimi yalnız kaldı, bildiğinin ötesinde
Sustu, düşündü ilk kez.
Masal çocukları uzaklardaydı.
Kimi ayna yaptı sırlarını döküp,
Kimi duvar ördü.
Kimi isterik, çığlık çığlığa
Kimi sessizce
güldü.
Kimi kendini,
Kimi insansızlığı süzdü.
Kimi görmedi,
Kimi gördü.
Bir şekilde dokunduk hayata
Kıyamet sonrasının üç-beş metrekarelik gezegenini renklendirdik..
Sayfa 67Kitabı okudu
·
51 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.