Bir babanın evladına bırakacağı en güzel miraslardan biri de arkasında güzel dostlar bırakmaktır... babam o kadar çok dost biriktirmiş ki o gittikten sonra hiçbiri bizi bir an yalnız bırakmadı hep varlığını hissettirdi, işte o dostlardan biridir Atilla Abi... şiir gibi yazmış, kitap okur gibi değil sohbet eder gibi... kimi ismi hafızalarımıza kazınmış insanlar, kimi adını ilk kez duyduklarımız, anılar var, çıkarılacak dersler var hayata dair... bizzat tanıdıklarım da var (onlar da babamın hatırası) gülümseten,şaşırtan, hüzünlendiren...
hayatımızdan tanıdık yüzler, dost yürekler eksik olmasın... ben çok severek okudum...tavsiye ederim