Bu, bir üretim komünizmi değil, yuva komünizmiydi. 1960’ların “çiçek
çocukları” gibi ilk Hristiyanlar da yoksulluktan bir erdem yarattılar ve ertesi
gün için çalışmaya inanmadılar. “Zambakların nasıl büyüdüğüne bakın! Ne
çalışırlar, ne de iplik eğirirler. Ama size şunu söyleyeyim, bütün görkemine
karşın Süleyman bile bunlardan biri gibi giyinmiş değildi” (Luka 12: 27).
Onlar, geleneksel değerleri yok sayan isyankârlardı; eziyet görmelerine
şaşmamak gerekir.