Çocuk doğdu. Sokak oldu adı. Yalıtıldı. Gündüz, görevini yapamadı. Rızklar ağır bastı. Pistonun altında kalan çocuk zar zor kaçtı. Onu bulmalıyım.
Buldum. Bulmak kolay. Sonuna kadar bekleten insan bahanesi. Karşımda. Soruyor bana. "Gece niye battaniye?" Cevapsızım. Çalışmadım buna. Bilmediğim yerden çıktı soru. Gündüzle kavgalıyım.
Elinize sağlık , farklı bir öykü olmuş bu kez, noktalamasız cümleler dikkat çekiyor bolca. Bilinç akışı da öyle. Gece Rahime hanımın öyküsünden sonra yine ana karakter. Güzel olmuş, teşekkürler katkınız için.
Tirad gibi olmuş. Ama biraz fazla karışık değil mi? :) Anlamlı cümlelerin, uyumsuz bütünlüğü gibi. Benim yetersizliğim mi bilemedim ama oturtamadım kafamda. :) Eline sağlık Oğuz.