Kitap, büyük bir sorgulama süreci gibi bir şeydi benim için. Sorgulama ve belki de biraz da kıskançlık. Hepimizin hayalleri var evet ama bunları gerçekleştirmeye çalışırken bu kadar gerçek dünyadan kopabilir miyiz? Hayallerimiz gerçekten içimizden gelenler mi yoksa toplum da sivrilmek için kendi kendimizi inandırdığımız şeyler mi? Hayal ettiğimiz şeyleri elde ettikten sonra mutlu oluyor muyuz? Peki ya gerçekten istediklerimiz yada bize dayatılan şeylere doğru koşarken ezip geçtiğimiz hayat? Iskaladığımız mutluluklar? Martin Eden sonsuzluğu seçti, peki ya siz?