Taktire şâyân tavırlarımın
Bir ele güne karşı imzası vardır sonunda...
Ne güzel hep gülüyorsun denilince
aksini göstermek istemedim heralde..
Bilemezdi tabi kimse o taktirlik duruşun
Kaç yenilgi, kaç keşke, kaç gece ettiğini...
Ne çaresizliğimi görebildiler içimde nede sızım sızım döktüğüm incilerimi...
Öyle öğrettiler...
"Aman ha kimseye söyleme derdini"!
Ben olsam diye başlayan kaç cümleyi sildim dudaklardan sen olamazsın diye...
Olamazdın...
ki olacak olsaydı,
Ben olsam diye bir cümle ile başlamazdı kimse...
Öyle ki, sabretmeden sabr'ı bilemezdi hiç kimse....
Oysa bir BeN bilirdim benim olanı, birde hüznü bana yâr yapanı.....
Tevekkülümden anlayamaz kimse Ben olmadıkça,
Kimisi der taktire şâyân,
kimisi der imtihan....