İşimiz çok güç. Çünkü işimiz insanoğlunun acıma duygusunu uyandırmak. Gerçi insanların acıma duygusunu uyandırabilecek birkaç şey var, var da, işin kötüsü, bunları birkaç kez kullandınız mı, hemen etkisini yitiriyor. Neden derseniz, insanoğlu canı istediği zaman taş yürekli olabiliyor. Örneğin, sokağın köşesinde dikilen kolsuz bir adamı gördü diyelim. İlk defasında irkilip ona on Penny verebilir. İkincisinde de belki beş Penny. Ama üçüncüsünde soğukkanlılıkla tutup adamı polise teslim eder. Manevi değerler açısından da durum böyle.(Sahne yukarısından, üzerinde "Vermek almaktan daha hayırlı" 17 yazılı bir pankart iner.) İstediği kadar göz alıcı, etkileyici yazılmış olsun; çabucak modası geçtikten sonra, bu öğütler neye yarar? Sözgelimi İncil'de de insan yüreğine dokunan üç beş söz var. Ama bunları kullanıp bitirince, aç kalmak işten değil. Nah işte şu "Ver ki Tanrı da sana versin" sözü. Şuraya asalı daha üç hafta oldu, hemen bayatladı. Müşteri yenilik ister. Dönüp yine İncil'e bakacağız, ama o daha ne kadar işe yarar bilinmez.
··
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.