Sonsuz Aşk
“Seni ne kadar seviyorum? Biliyor musun?
“Bilmem.”
“ Başparmağın ile işaret parmağını birbirine dokundur.”
Aynı anda hem Mara’ya gösteriyor hem de kendi parmaklarıyla uyguluyordu.
“Şimdi hafifçe parmaklarını birbirinden uzaklaştır. Ama aradaki mesafe öyle az olsun ki ne değsin ne ayrılsın.”
Mara aradaki mesafeyi ayarlarken ellerinin titrediğimi hissetti.
“Böyle mi?”
“Evet, tam da istediğim gibi oldu. İşte o kadar seviyorum.”
Mara da alay eder gibi hafif bir tebessümle karşılık verdi.
“Ben daha fazla olacağını düşünmüştüm, öyle olsun.”
“ O zaman şöyle yapalım.Aradaki küçük mesafeye gözlerini yaklaştır ve etrafına bak. Ne görüyorsun?”
“ Nasıl anlatsam ki, havaya baksam sonsuz, etrafıma baksam sonsuz. Hiç bitmiyor gibi sonu yok ki.”
“ İşte o kadar seviyorum. Baktığınla değil, gördüğünle sonsuz olursun.”
Umarım bu kitabı okur ve yorumlarsınız.
Sayfa 218Kitabı okudu
·
3 görüntüleme
Umarım kitabımı alır ve yorumlarsınız.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.