Kâinatın yüzü suyu hürmetine yaratılan Hz. Peygamber (s.a.v),mübarek yüzleri yaralan-
mıştı.Kan sakallarına kadar geldi. Tam yere düşeceği zaman,Allah (c.c),"Ey Cibril!Kulum Muhammedim'e yetiş!"buyurdu.Işte bu anda ben kanadı sızlıyor olduğum halde geldim ve yetiştim.O kan mübarek sakallarından tam yere düşeceği zaman ta sidre-i müntehadan yetiştim de o kanı yere düşürmedim.Artık o kan,Rasûlullah(s.a.v)'ın
aşıklarının gönlüne yerleştirilmiştir.Onun için aşk ve muhabbetle yanarlar.Halikımız bizleri bu nûr ile yaşatıp,bu nûr ile öldürsün.
Sayfa 20Kitabı okudu
·
13 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.