Şiirleri öğrenciliğimizde ancak antolojilerden okur, pek beğenirdik. Kıbrıslı arkadaşımız Ahmet Fedai, "Kimbilir şimdi nerdesin/ Senindir yine akşamlar/ Merdivende ayak sesin/ Rıhtım taşında gölgen var" dizelerini yineler dururdu.
Ne o bıkardı, ne de biz! Ö. F. Akün, XIX. Asur Türk Edebiyatı Tarihi'ni; Kaplan, Huzur romanını göklere çıkarırdi. Romandaki "Nuran"a fakültemizin bir başka bölümündeki bir bayanın kaynağı olduğu, hocamızın o bayana duygusal yakınlığının sürdüğü anlatılırdı. Bayan profesörün modern, Batılı, biraz da soğuk havasını "Nuran'a çok uzak bulurdum.
Romanda canlandırılan iki mekândan "Sahaflar Çarşısı" bizim de her gün arkadaşlarımızla dolaştığımız bir yerdi. Ancak Köprü altındaki kitapçı Kemal bana, çok daha yakın, tanıdık bir çevre olarak görünürdü. CHPnin eski Maraş milletvekilinin, DP yönetimini onaylamadığı çok belliydi. İstanbul'u altüst eden sözde imar hareketini hiç beğenmiyordu. Bir gün
derse geç geldi. Bindiği dolmuş yıkılan binalar arasından, kazılan caddelerden güçlükle ilerliyormuş. Bıçkın şoför, tıkanan
yollardan güçlükle ilerlerken Başbakan'ın hiç bilmediği bir işe giriştiğini, aldığı yıkım kararlarının yanlış olduğunu anlatmak
için, "Madem yüzme bilmezdin ağaç tepesinde işin ne?" demesi, hocamızın pek hoşuna gitmişti.
Konur Ertop-Eleştirmen
Sayfa 40 - Kapı Yayınları, 1.Basım, Nisan 2012
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.