"hata yapmak fırsatını adem’e veren sendin,
bilmedim onun talihinden ne kadar düştü bana.
gençtim ben ve neden hata payı yok diyordum hayatımda.
gergin bedenim toprağa binlerce fışkını saplar idi
haykırınca çeviklik katardım gökyüzüne.
bir düşü düşlere dalmaksızın kavrayarak
bulutu kapsayarak açmadan buluta içtekini
tanıdım ademoğlu kimin nesiymiş,
ter döküp soru sormak nereye sürüklermiş kişiyi."