Şimdii nerden başlamalı, nasıl anlatmalı?! Rima'yı getirin bana! diyesim var. Öncesinde; bir anamnez alayım. Sonrasında fiziki muayeneye geçelim. Abi bunları yazacak kadar gerçekten ne yaşadın? Gerçek miydi ya da yaşadıkların? Olay örgüsü yok, kurgu yok. Yani bi nevi Inception içinde Zindan Adası, onun içinde de Matriks izlettin bana. Seri hem de. Üç bölüm. 73 şiir yazmış, şiirlerini de çözümlemiş Yusef Masadow. Ben çözümlerin içinde kayboldum... Çözümlerde düğümlendim hatta. Kalem güçlü.. 360 sayfa kitap yazmak her yiğidin harcı değil elbette. Bir kere kelime dağarcığı ister, cümle kurabilmek ise ayrı bir marifet, kabiliyet. Bunların hepsi Masadow'da mevcut. Gel gelelim, kitaplar okursun normal seyri içinde öyle anlar gelir ki çarpıcı bir cümle ile karşılaşır, vurulursun. İşte bu bee! dersin. Alırsın bir kalem, çizersin altını.. Rima'ya mektupta karalanmadık yer kalmadı. Hepsini yazayım dedim. Yok! Kitabın her sayfası tek tek alıntılansa yeridir. Tekrar soruyorum, avi yaşın çok genç. Kırk yaş dediğin nedir? Sana bunları söyleyeten yazdıran Rima değil, ben diyeyim de! Bak şimdi, "çirkin kadının sevildikçe güzelleşen aşk hikayesi" denilmiş de.. hikaye Rima'nın degildi sanki? Ben mi yanlış anladım acaba bilemedim ama bu kitapta Rima, Ümit Yaşar Oğuzcan'ın Mihriban'ı gibi geldi bana. Özlenen, arzu edilen, kavuşulamayan kadın Mihriban.. Masadow Züleyha demiş.. Ben Mihriban diyor, 3 de arttırıyorum. Imgeler dizini, betimlemeler cenneti kitap.. Zweig'ın bazı eserlerini- kısa kitaplar olmasına rağmen- yarım bırakmışlığım vardır. Saniyelik bir olaydan bahsedecekken onu sayfalarca verir. Öyle betimler ki olayi yaşar, ölür bir daha yaşarsın. Masadow da betim yönünden çok kuvvetli zihne sahip ama başından sonuna kadar neydi, ne oldu anlayabilmiş değilim. Zweig'ın yarım bıraktığım kitaplarını okumaya karar verdim. Sonraa, bende bıraktıkları.. : insan, mavi, baba, çocukluk, çarşamba, unutmak, sevmek, dua, gözler, Kasım, gece, şair, Rima, yenilgi, Rima, kavuşamamak, Rima.. bende gerçek olan ve aklımda kalan anlamlar bunlar.. Bir taraftan da diyorum ki bazen yazılanlar, yaşantılarla örüntülü olmayabilir?? Duygu yüklü, hisli Masadow.. üzülsem mi bilemedim. Ama böyle yaşanır mı? Zor! Ne diyeyim, gerçekliğin içinde garip birseyler okudum. Üzülürken, duruldum.. sevinirken, boğuldum. Öyle işte..

Rima’ya MektupYusef Masadow · Karina Yayınevi · 201888 okunma

·

61 views

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

akademik amele