Sen gülünce;
Bir bir intihar ediyordu şiirlerim
Sözcüklerim kendi aralarında çatışıyordu
Sabahlara denk
Sen gülünce;
Ay yıldızları asıyordu eteğind
Güneş pusuya yatıyordu bulutların ardından
Zılgıtlar eşliğinde bahar geliyordu mezopotamyama
Ve Aylar bahar papatyaların müjdesini veriyordu
Sen gülünce ;
Dengbejlerin stranıyla acısını yitiriyordu kulağımdaki bütün sesler
Şarkılar mutluluğun senfonisiyle söyleniyor
Ve ben kendimden geçiyordum.....
Sen gülünce;
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.