Müzeyyen ahh Müzeyyen.. Süslü kadın Müzeyyen. Başını sonunu resmini cismini çık. 50 sayfa etmiyor kitap. Ama öyle bir 50 sayfa ki 5000 sayfaya bedel. Bir kere İstanbul! Oku, kapa gözünü semtinden sokağına, sakininden esnafına hayal ettirir o 50 sayfa. Ah Müzeyyen dedirtir o dar sokaklarında. Yürüsen geçemez koşsan yetişemezsin. Alır verir kafanda bir deli virane.. Konuşmalar mı? Yaşadığını mı anlatıyor yoksa yazdığını mı yaşıyor :/ Bilinmezlik mi! Bir bilmece, hece hece işliyor bizimkini her gece ;) ah diyor Müzeyyen.. ahh. Bir de film yaptılar. Izlemeden ölme sakın. Gönül yorgunken açar açar izlerim. Of demem, ahh derim. Fakat Müzeyyen bu derin bir tutku!Adam kadını çok seviyor. Sevdikçe ruhu büyüyor. Ruh eve sığmıyor. Der ki; "Bir şeyin kalbini kırması için illa yanlış olması gerekmez ki!" Ve sonra ekler; "çıt" sesi.. "Bazen sadece bir ‘çıt’ sesi duyarsın. Bu sesi duyduğun zaman da gitmen gerekir. Bazen bir eşyadan gelir, bazen üçüncü bir şahıstan. Çünkü; bazıları abajur alır evlerine, bazıları da portatif bir lamba taşır yanında. Bazılarının koltuk takımı vardır, bazıları da otelde yaşar. Bazen her şeyi birden istersin, bazen de her şeyi bırakıp siktir olup gidersin." Bitse ne olur, Bitmese ne?

Fakat Müzeyyen Bu Derin Bir Tutkuİlhami Algör · İletişim Yayıncılık · 201429,3bin okunma

·

21 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

akademik amele