Ne bir adım geride, ne de bir adım ilerideyim.. Sadece olduğum yerdeyim.. Zaman durmuyor, ne kadar istesem de.. Her yanım kalabalık, bu şehirde.. Fakat ben yine yalnızım, yine yalnız.. Bir adım öteye geçebilmek için her şeyimi ortaya serdim.. Sadece ve sadece hayallerimle ben varım burada.. Aile; bir yere kadar olmazsa olmazlarımdan.. Vazgeçemem dediğim tek yaşama sebebim.. Başka bir sebep yok.. Olmadı, olmayacak, olmasına izin vermeyeceğim.. Beni bu şehirde ayakta tutan iki şey var: Ailem ve hayallerim.. Birkaç ay sonra bu şehir beni hatırlamayacak.. Belki de hatırlamak istemeyecek.. Olsun, hatırlamasın.. İşime gelir bu durum.. Geriye adım atmamış olurum hem.. Ben şimdi sıcak çayın soğumasını bekleyemem, hayallerimi beklediğim gibi.. Soğur çayım, içemem.. Hayallerim öyle değil.. Ve hiçbir zaman geç kalmayacağım, hayallerime.. Bu şehrin onları da tüketmesine izin vermeyeceğim.. Fazla değil, sadece birkaç ay sonra bu şehir tarafından hiç hatırlanmamak üzere gideceğim; hayallerime.. Artık ileri adım atılmayacak bir durum yok.. Atacağım, direneceğim, neysem o olacağım.. Dokunan olursa, 'hayallerimi kirletme' diye bağırıp, haykıracağım.. Ve ben; sadece bu kalabalığın arasında yalnızları oynayan ben, ulu orta yerdeyim..
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.