Gönderi

Zevcem,                ruhu revanım                              Hatice Pîrâyende,  ölümü düşünüyorum,  geçen ömrümüzü düşünüyorum.  Kederli              rahat                       ve hodbinim.  Hangimiz ilkönce  nasıl  ve nerde ölürsek ölelim,  seninle biz             birbirimizi  ve insanların en büyük dâvasını sevebildik                                                  — dövüştük onun uğruna —,  «yaşadık»                   diyebiliriz.    
·
4 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.