Ahhh Toptaş'ım ahh.. Öyle güzel işliyorsun ki kelimelerini kurak kalmış yüreğime yağmur oluyorsun.. Seninle ilk karşılaşmamızı unutamıyorum. Gölgesizler' le tanıdım seni. Sayfaları çevirikenki heyecan satırların beni sürüklediği diyalarlar. Tadı hala hafızamda saklı bazen alıp satır aralarında tekrar tekrar kayboluyorum. O gün bugündür bir gölge gibi takip ettim seni. Nehrin denize kavuşması gibi.. Yüreğim senin kelimelerinle her fırsatta kavuştu. O özlem hiç dinmedi. En çok da kelimelerde hayat bulmanı özledim. Hangi kitabına başlarsam başlayayım. Bir insan nasıl olurda kelimeleri böyle güzel kullanır. Yüreğine ışık tutan neydi? Yüreği hüzün kokan Toptaş'ım.. Yalnızlık denince akla ne gelir. Kaç kelimeyi bir araya getirebilir ki insan. Yüreği kabarmadan gözleri dolmadan nasıl anlatabilir ki yalnızlık denen illeti. Kor gibi yanarken susmak en kolayı iken bunu dile getirmek acının kaçıncı evresi. İnsan sevincini kelimelere döker de kaç acıyı üstüste koyması lazım böyle yürek yaksın kelimeleri.. Acıda senden hüzünde senden sahi biz satırlarında mutluluğu ne zaman yakalayacağız? Hüzün kokulu kelimelerle.. Kitap kokusuyla kalın dostlar sağlıcakla.
️"Yalnızlık biraz da vazgeçmektir.”
️" Bütün şarkılar aynı makamda okunur
Aynı makamda dinlenirmiş
Ve susmak da bir şarkıymış
Bilmiyordum"
️"İnsan yapayanlız bir yalnızlıktır"
️"Her çiçek insandan kaçabildiği kadar çiçekti"
️Hangi yola koyulursak koyulalım, Yalnızlık hep yoldadır.
Her yere ve her şeye ondan gidilir ve ondan gelinir."
️" Gideceği adresi unutmuş mühürlü bir mektuptu içimizin titreyişi."
️" Ben sensizliği yalnızlık sanmıştım her keresinde. ( yalnızlık bende bensizlikti oysa; ya da bende birçok ben.)"