"Acı bana Tanrım. Bütün kırık kanatları güçlendir." Bir aşkın ardına gizlenmiş binlerce yıllık hiçe sayışı anlatıyor Cibran. Ataerkil topluma geçişle beraber kadına olan bakışın, kadına yaklaşımın ve kadına verilen değerin erkek gözünde halini, kabullenmiş insanlık gözünde çaresizliğini gösteriyor. Genç bir adam. Cibran olduğu düşünülen genç bir adam. Selma Karami'ye aşık olur fakat babasının Selma'yı yaşadıkları yerin papazının yeğeni ile evlendirmek istemesi Selma ile gencin aşklarını yaşamalarına engeldir. Selma papazın yeğeniyle evlenir ama bu iki aşığın arasındaki dostluk ve görüşme ilişkilerine engel olamaz. Aralarındaki aşkı birbirlerine ve kendi kendilerine tarif ederken müthiş benzetmeler kullanırlar. Görüşmelerini ayda bir devam ettirerek yaşamlarını sürdürürken Selma kadın olarak yaşamın ezasını çekeceğini bilir. Aşık olduğu adamın da erkek olarak yaşamın güzelliklerini tatmasının önğnde engel olmadığını bilir. Selma bir varis veremediği için papazın nefretiyle karşı karşıyadır fakat nihayetinde yüklü hale geldiğinde hem aşık olduğu adamı son kez görür ve veda konuşması yapar ona hem de doğum gerçekleştiği zaman varisin dünyaya gelişiyle ikisi de gözlerini son kez hayata yumarlar. Kadının ezilmiş ruhu geçmişin ezilmiş uluslarının bir simgesi değil midir? Diye sorar bize Cibran. Adem ile Havva dan, tanrıça İştar'dan bahseder. Adem'in yalnızlığının yarattığı bir boşluk gibidir Havvasızlık ve Selma da öyle bir boşluğu doldurur genç aşığın kalbinde. Binlerce yıllık bir ezilmişlikle, zorla evlendirilip satılmalarla, köle olarak kullanılan, hiçbir değeri olmayan ama bir değeri varmış gibi gösterilen kadınların umutlarının kanadı kırık kuşlar gösterilmesidir bu kitap. Adını da böyle alır.

Kırık KanatlarHalil Cibran · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20189,6bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

H. Ferventis