O demler rahmetlinin halet-i ruhiyesi kavi idi ; nihayet yaşlanınca kelamı zayıf kendisi zelil ,aleme rezil oldu. Düşündüklerini izahta makul cümleleri bulan bir inanmış olsaydı, böyle bir vaziyete düçar olmazdı. Söylediklerinden ne hasıl oldu son zamanlarında:Kin ve nefret! Bizzat aynı cenahta,aynı düşünmeye mecbur muyum?