Sessiz bir taşra gecesinde, kapı açılıyor yavaşça ve yılların getirdiği yorgunluğun gıcırtısıyla...İçeri giren, yağmurun paklığını, güneşin sıcağını, ağacın yeşilini getiriyor kendiyle beraber. İçeri giren; gözlerinde yaş, yüreğinde yangın ile düşleri içinde, güzelliği dışına taşmış geliyor. İyiliği, insan kalmayı getiriyor. Düşlerin terk
