FİKRİYE
Bir hüzün gibi geldi geçti vuslatımdan,
Şekvacı olmadı yorgun başımdan.
Lezzet-i şinasiydi sunduğu kahve fincanından,
İzmihlâli mümkün değil sızlayan vicdanımdan.
Varsın çeksin bu dimağ, unutmaz seni,
Kimse dolduramadı yürekteki yerini.
Bir kadeh gibi sunmuştun ölümsüz sevgini,
Çaresiz yürek nedendir, bilmedi kadrini.
Terk-i hayat ne der, bilemem amma,
Bir ümmid-i hayaldir buluşmak orada.
Dilerim sübut bulur, kanayan yara da,
Aşk-ı muhabbet biter mi cennet-i alâda.
İçsende bir kadeh hayat iksirinden,
Zamansız ayrıldım, bilinsin Fikriye'den.
Bıkmadım ki doyayım o narin ellerinden,
Ummid-i aşkım saracak onu cefakâr teninden.
26 Ağustos 1926
Mustafa Kemal ATATÜRK
·
1 views
Bu şiiri nereden aldınız merak ettim. Atatürk’ün şiirleri de mi varmış? İlk kez duydum. Eğer o yazmışsa sevdiği Tevfik Fikret’ten etkilendiği belli. Çok şaşırdım 😲
Herhangi bir kitaptan okumadım ama böyle bir şeye rastladım. Araştırma imkanınız varsa kaynak almam benim için de iyi olur. Tevfik Fikret zaten Mustafa Kemalin etkilendiği kişiler arasında...
5 next answer
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.