Sen seviyorsun! O gidiyor.
Sonra yeniden seviyorsun! Ölüyor.
Sonra tükeniyorsun.
Biri geliyor. Seviyorum seni diyor.
Ne sevmesi? Sevecek yürek mi kaldı.
Kalp diye taşıdığım kırık cam gibi.
Tamir edemezsin. İyileştiremezsin.” Diyorsun anlamıyor.
Sonra tamam diyorsun oda gidiyor.
Sevmediğinle evleniyorsun.
Derdine dert ekleniyor.
Bu hep böyleydi.
Bizim çocuklarımızda torunlarımızda bunu yaşayacaklar. Öyle işte...