Çok kısa bir süre önce okuduğum Kırmızı Pazartesi kitabında ne kadar çok karakter (neredeyse tüm kasaba) varken ve onları aklımda tutmaya çalışırken; Murakaminin yalnızca 3 karakterle kitabı çevirmesi benim gibi çok kişilikli kitapları sevmeyen biri için en büyük şans. Bir çok yerde kitabın küt diye bitmesinden yakınılmış olunsa da bunu yazarın kitabın sonunu okuyucuya bırakması olarak düşünüyorum. Murakamiyi de bu yapan sebeplerden biri de bu. Sürrealizm seven herkesin kitaplığında mutlaka olmalı. Dili de çok yalın bizden gibi. Sahilde Kafka’dan sonra da beni şaşırtmadı.
