Sanırım bir mektup yazmak gerekiyor sana Ahmed Arif...
Ben şimdi beceremem de yazmayı.. Dökülmez sözcüklerim sen gibi, aktaramam da duyguyu.. Güzel adammışsın vesselam diyip çekilmek geçiyor insanın içinden de, duygularını hiçe sayıp kestirip atmak gibi olur bu.. Nen var mış senin Leylin’den başka şu dünya’da.. seni böylesine hayata bağlayan hem de hayatının en diplerindeyken bunu başarabilmen senden kaynaklımı yoksa Leylinin sende ki paha biçilmezliği mi..? Gerçi sen her mektubun’da vermişsin bunun cevabını.. Üstelik ne zor şey “dost” diyene vurulmak, yaşama sebebin bellemek.. günde 4 paket sigarayla yatıştırılacak cinsten değil be.. velhasıl iyi ki yazmışsın.. saygıyla
