Besbelli ölümüm sabahleyindir.
İlk ışık korkuyla girerken camdan,
Uzan, başucumda perdeyi indir,
Mum olduğu gibi kalsın akşamdan.
Sonra koş terlikle haber vermeye,
'Kiracım bu sabah can verdi' diye,
Üç beş kişi duysun ve Belediye,
Beni kaldırmaya gelsin odamdan,
Evden çıkar çıkmaz omuzda tabut,
Sen de eller gibi adımı unut,
Kapımı birkaç gün için açık tut,
Eşyam bakakalsın diye arkamdan.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.