"Ben bir insandım abla." 8 10 yaşlarında bir kız çocuğunu hayattan soğutacak, yaşama sevincini emecek, onu intihara sürükleyecek vahşeti yaşaması.. Kitapta yazılanlar kurgu da olsa hayatın gerçekleri değil midir aslında? Bizler güvenli duvarların arkasındaki sıcak evlerimizde televizyon ekranlarında ya da sosyal medyada fragmanlarını gördüğümüz bu vahşeti tek tuşla değiştirip hayatımızdan beynimizden çıkarabiliyorken dünyanın bize çok da uzak olmayan bir köşesinde insanlar dinleri, dilleri ve daha bir çok masum farklılıkları nedeniyle böyle bir vahşete maruz kalıyor. Üstelik bunu değiştirebilme gibi bir şansları da olmuyor. Zülfü Livaneli yine bu coğrafyanın bu toprakların başka bir gerçeğini daha o kusursuz ve yalın diliyle yansıtmış. İyi okumalar dilerim.