Gönderi
Sevdiğim yazarlardan biri kitap tavsiye etmeyi sevmediğini fakat Yalnızız’ı soran herkese önerdiğini söylemişti bir söyleşide. Ben de kitabı alıp uzun bir süre bekletmiştim kitaplığımda. Keşke bu kadar bekletmeyip aldığım ilk gün okusaydım dedim bittikten sonra.
Yalnınız çok yönlü, zengin, dopdolu bir kitap. Konusu bakımından karakterleri, fikirleri,eleştirileri, bilhassa dili bakımından oldukça zengin bir kitap. Özellikle Samim’in, Meral’in iç hesaplaşmaları sırasında, yaşadıklarını olaylardan etkilenip gördükleri rüyaların aktarımında o kadar güzel,gerçekçi ruhsal betimlemeler var ki uzunluğuna rağmen okuyanı asla sıkılmıyor yani en azından ben sıkılmadım aksine kitabı bu denli beğenmemin nedeni bu betimlemeler oldu.
Kitapta doğu ile batı, madde ile mana, geleneksel ile çağdaşlık arasında kalmış insanlar görüyoruz. Bu ikilemlerden dolayı yaptıkları hataları, yaşadıklarını okuyoruz. Kitapta zaman 2. Dünya Savaşı sonrası. Savaşın yansımalarını, insanların üzerindeki etkisini görüyoruz kitapta zaman zaman. Buna rağmen en sığ diyebileceğimiz karakter bile Proust’tan haberdar. Hepsi kitap,gazete bir şeyler okuyor, sinemaya gidiyor. Dönüp şimdiye bakınca toplumumuzun şimdiki cehalet seviyesi insanı kaygılandırıyor. Kitabı okurken hep bunu mukayese ettim. Ve sonuç bence içler acısı. Bizi nasıl bir geleceğin beklediği şimdiden belli oluyor.
Kitaba geri dönecek olursak muhtevası, anlatım tarzı, özellikle dilinin zenginliği açısından herkese ama herkese tavsiye ediyorum. Alın okuyun, okutun
·
25 views
Çok sevdiğim bir kitaptır, kısa ve öz bir inceleme olmuş, kaleminize sağlık :)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.