Özetle şunları söyleyebiliriz: Atatürkcülük cumhuriyetçidir, fakat demokrasiyi öngörmez. Çünkü bizzat Atatürk’ün beyanlarıyla ortadadır ki, kitle, halk yönlendirilmezse yanlış yola sapabilir. O yüzden; Önderin ve Öndere bağlı seçkinlerin halkı yönlendirmeleri gerekir. Kesinlikle çoğulcu değildir. Atatürk Büyük Nutuk’da, bütün kendisinden farklı görüşte olan arkadaşlarını şiddetle (en hafif tabiriyle) eleştirmiştir. Bu kişilerin bir kısmının yaptıkları ise, cumhuriyet rejimi içinde meşru bir siyasî parti kurmakdan ibarettir. Atatürkçülük gerçekte tek particidir. Atatürk döneminde valilerin vilayetlerde CHP il başkanı, parti genel sekreterinin İçişleri bakanı olması uygulaması yaşanmıştır. Atatürk öldüğünde bu sistem devam ediyordu. Eğitim, kültür, yayın alanlarında tekeller kurmuştur.
Bazıları, Atatürk’ün parlamentoculuğunu demokratikliğine delil olarak gösterirler. Atatürk döneminde Meclis bir görüntüden ibaret olmuştur. Zaten Meclis’i teşkil eden milletvekilleri halk adına bizzat şef tarafından seçilmiştir. Böylece şef, milleti kandırabilecek kişilerin meclise girmesini önlediğini yine Nutuk’da izah etmektedir.
Sayfa 122Kitabı okudu
·
5 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.