Her ne olursa olsun, Tanrı'nın soluğunu taşıyan biz insanları, bütün bütün dışlamayalım ve biz insanlara unvan ve servet versek bile Tanrısal olanı taşıyıp yaşayamadığımız zaman, sevgiyi yaşıyoruz demeyelim. Bu içimizde Tanrı'ya duyduğumuz sevgiye ve dolayısı ile kendimize ihanet olur. Ancak, insan sonsuz değerli bir varlık, Tanrısal olanı içinde taşıyor. Onun mutluluğu ve şiirselliği yaşamasının, hüznü derin duygularla sürdürmesinin gereği, döktüğü üç-beş damla gözyaşı, okyanuslara bile sığmaz. İşte bu denge ve bu dengeyi değerlendirebilmek çok yaşamsal!
Sayfa 41 - Mesnevi'denKitabı okudu
·
2 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.