Razumihin arkalarından merdivenleri inerken sordu : "Kapını kilitlemiyor musun"
"Hiçbir zaman kilitlemem. İki yıldır bir kilit almak istiyorum" diye önemsemez bir tavırla karşılık verdi Raskolnikov. Gülümseyerek Sonya'ya döndü "Kilitleyecek şeyleri olmayanlar ne kadar mutludur değil mi" dedi