Ne söyleyebilirim bilmiyorum. Pişmanım 2034 ve 2035'i zamanında almadığım için. Muhteşem bir hikaye gerçekten. Özellikle pek sonradan keşfettiğim bir şeyle, evet müzikle birlikte okuyunca hikaye gerçekten tüyler ürpertici olabiliyor. Özellikle beyazperdedeki eşsiz katkılarıyla bilinen Hans Zimmer'ın çalma listesiyle metro tünelllerindeki koşturmaca ve final sahnesi heyecan, korku, çaresizlik ve pişmanlığı hissetmenizi sağlıyor. Hikaye inanılmaz bir çekim gücüne sahip günde 50 sayfadan fazla okuduğumu hatırlamıyorum ama bu kitabın son 150 sayfasını 1-bir- günde okudum. Yer yer sizi güldüren polemikler olsa da her anını dikkatle okuduğum bu eser gerçekten büyük eser. Nükleer savaş sonrası enkaz hale gelen dünyadaki insanların son kalesi Moskova metrosu. Yıl 2033 ve metroya gerçekleştirilen saldırılar zaten yeryüzüne çıkamayan insanlar için büyük tehlike arz ediyor. Evrim burada devreye giriyor ve insanlığı farklı bir noktaya taşıyor. Artyom'a verilen görev Metro'nun geleceğini belirliyordu. Ama o görevi başından beri yanlış algıladı. Belki de tüm metro yanlış algıladı. Hikaye içinde çok güzel ve sağlam irdelemeler mevcut. Akıl karıştıracak kadar sağlam irdelemeler. Ve son olarak insanlık asla sahip olduğu kibiri yenemiyor. Doğada kendisinden daha güçlü ve daha gelişmiş bir varlığı kabul edemiyor. Hep bu yüzden kaybediyoruz. Tıpkı bizi öğrendiği işaret dili ile uyarıp ölen primat gibi. Kibirimizde boğulup gideceğiz.

Metro 2033Dmitry Glukhovsky · Gürer Yayınları · 20102,151 okunma

·

10 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Fatih