Bir kitabın bitmesi demek, yeni bir kitaba başlayacağım demek. Bu yüzden çok seviniyorum genelde. Ama çok güzel bir kitap okuduysam, üzülüyorum da aynı zamanda. Fakat bu kitabı pek de sevmedim. O yüzden birilerine önereceğimi düşünmüyorum. Öncelikle Mümin Sekman beyefendiyi taşlamak istiyorum. Hukuk bitirmiş ama kişisel gelişimle uğraşmış da kigem i kurmuş da falan 🤦‍️. Hukukla kişisel gelişimin arasındaki bağlantıyı kuramadım. Bu alanları, özellikle psikolojiyi öyle bir harcatıyorlar öyle bir harcatıyorlar ki bu denli sinirlendiremez sizi başka bir şey. Bu da bir başka örneği gibi. Tüm kitabı hala bir meslek yasamızın olmadığını unutmayarak okudum. Ama kitabın güzel yanı şu, ÇOK ŞÜKÜR Kİ Mümin Bey şunu yapın, böyle yapın, şunu düşünün vs yazmamış. Daha doğrusu o sadece hikayeleri toplamış. Çok zor şartlar altında olup da bir şeyler başarabilenlerin hikayesini. Birçok tanıdığım insanın neler yaşamış olduğunu okumak güzeldi cidden ama bunları internetten de okuyabilirdim. Kitap olmasına gerek yokmuş pek. Çünkü çok basit bir dil vardı ve basit dil beni ağlatıyor... Sizden ricam, PDR ya da Psikoloji LİSANS bölümünden mezun olmamış birinin, (herhangibirinin), size hayatta yapmanız gereken şeyleri öğütlediği herhangi bir kitabı alıp okumayın. Bu bölümlerden mezun bile olmadan Psikoloji yüksek lisans yapıp size terapi yapmaya çalışanlardan KAÇIN. Psikoloğa giderseniz diplomalarını SORUN, HAKKINIZ. Emeklerimizi çalanlara lütfen prim vermeyin.

İnsan İsterse: Azmin Zaferi Öyküleri 1Mümin Sekman · Alfa Yayınları · 20111,190 okunma

·

100 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ceren Öztürk