“(…)Aydemir, adeta yalvararak , onun yoksul bir arkadaş olduğunu, zaten partiye üyeliğinin gerçekleşmediğini, o kişiyi de kendisine bağışlamasını yargıçtan rica etmiş. Bunun üzerine Halil Ölçer, “Hiç merak etme, o da zaten bizim adamımızdı,” demiş.(…)”