#BENİM HAYAT HİKAYEM 2#
Sonra 9 yaşımda daha anlamını dahi bilmediğim "ilk görüşte aşkı" yaşadım ! Üstelik tek taraflı değildi. Adını daha önceden duyduğum ama yüzünü hiç görmemiş olduğum biriydi. Onu ilk kez babaannesinin cenazesinde görmüştüm, ağlıyordu ve dedesi onu susturmaya çalışıyordu. İkinci görüşümde, aradan 1 sene kadar falan geçmişti. O zaman buralar şimdiki gibi değildi. Hayat işte her şeyin bir yerden bir başlangıcı oluyor! Bir gün tek başıma kendimce zamanı geçirmeye çalışırken o da amcasıgilden evlerine geliyordu. İlk defa orda göz göze geldik. Yaşımız çok küçüktü bunu anlayabilmek için. Bana gidene kadar bakmıştı. Ve bende onun arkasından. Zaten komşumuzdular. Evin balkonundan onu az izlemedim... O günden sonra başladı ne başladıysa. Ertesi gün yine gördüm onu. Yine aynı yerdeydim. Beni gördü ve yanıma geldi. Tanıştık. Zaten tanıyordum da o kadar iyi bilmiyordum. Bana sorular sordu ben cevapladım. O zamanlar arkadaşlık bile saf ve temizdi. Bu yüzden onunla kısacık bir konuşmayla arkadaş olabildim. Hayatımdaki belki tek arkadaşımdı, o yaşta olan ! Bu benim için aslında büyük bir hazine demekti. Başkaları gibi değildi o. Benden kaçmıyordu. Aksine benimle olmak istiyordu. Bu harika bir şeydi. Günler geçiyordu. Ona aşık olmuştum!! Hem de daha o yaşta. Oyunlar oynarken parmaklarım parmaklarına değiyordu, utanıyordum, kızarıyordum. O da.. Hatta bir gün bana yanına gitmediğim için küstüğü bile olmuştu. Onunla her şey çok güzeldi. Cesareti, utanmayı, sevilmeyi, beklemeyi en önemlisi de Aşkı onunla öğrenmiştim. Aklımdan çıkmıyordu. O zamanlar çok sevdiğim yabancı bir dizi vardı, sabahın 7 sinde o diziyi izlemek için kalkardım. Sonra saçlarımı tarardım ve onu ilk gördüğüm yere gider onun gelmesini beklerdim. Çünkü o da erkenden kalkardı, uzaklara bakar güneşin doğuşunu izlerdi ve bende iki güzelliği bir arada seyrederdim. Gittikçe bağlanıyordum. Ama o burada yaşamıyordu. Belki bana kilometrelerce uzakta yaşıyordu. Ve ben o gidince yine tek kalacaktım. Çok tatlıydı. Çok yakışıklıydı. Her şeyini seviyordum onun. En çokta onu uzaktan izlemeyi. Sonra tatil süresi bitti onlar geldikleri yere döndüler. Ben onu yıllarca unutamadan sevdim. Hep adını sayıkladım, hep onu dilendim. 7 sene hiç görmedim. O değişti, o orda büyüdü; ben burda kaldım, bende burda büyüdüm. O benden habersizdi, benim bi yanımda hep o vardı. Okullarımız oldu, yepyeni arkadaşlarımız. Ama içimin bi yanı hep onundu.
A.U
··
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.