Bu şehir, yalnız insanları seviyor, bu şehir bu adamı seviyor.
Onunla yürüyecek, onunla bir kavşakta bekleyecek kimse yoktur; bu yüzden şehir onun yardımına koşar, trafiği yavaşlatır, kalabalığı yarar. Onunla konuşacak kimse yoktur; bu yüzden şehir, bayrakları ve ilan panoları aracılığıyla onunla konuşur. Gece yapacak hiçbir şeyi yoktur; bu nedenle sokaklar ona hikayeler anlatır. Sokak lambaları, sinekleri plcksiglas camlarına hapsederler ve onun uykuya dalmasına yardımcı olurlar.
Sayfa 62 - DostKitabı okudu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.