Aklımdaki Van Gogh karakterini yıkan bir kitap oldu. Kulaklarını kesen ressam olarak biliriz ya hepimiz, intihar ederek (kendisini göğsünden vurmuş) hayatına son vermiş. Hikaye bu olunca ve bendenizin eksikliği olarak çok araştırma yapmayınca ; son derece sorunlu , ailesiyle sorunları olan bir karakter canlanıyordu kafamda. Hatta bu kitapta o agresifliği hissedeceğimi düşünüyordum. Ancak kitap benim algılarımı altüst etti. Gerçekten kardeşini seven bir abinin kardeşine mektupları... Agresif bir adam beklerken son derece naif bir karakter çıktı karşıma. Evet ara ara bazı çelişkiler dikkatimi çekse de Van Gogh artık kulağını kesen ressam değil benim zihnimde :) Çeviri güzeldi ancak açıklamaların eksik olduğunu düşünüyorun. Sadece çevrilmiş. Kafka'nın Babaya Mektubu'nu da yakın zamanda okuduğum için belki Kamuran Şipal'in çevirisiyle kıyaslayarak Azra Erhat'a haksızlık ediyor olabilirim , bu konuda emin olamadım. Ancak gerçekten iyi bir araştırma yapıp kitabı okumuyorsanız ve bazı ressamları bilmiyorsanız kitabı okurken kendinizi araştırma yaparken buluveriyorsunuz. Bunu önlemek için belki ek açıklamalar konulabilirdi. Nacizane fikrim bu yönde. Eski bir arkadaşım zamanında bu kitabı bana bir günde bitecek müthiş bir kitap diye tavsiye etmişti. Evet müthiş bir kitap ve bence de mutlaka okunmalı. Ama arastırmaya dalanlar için bir günde bitecek bir kitap değil bence. Sindire sindire okumak en güzeli değil mi ? :)

Theo'ya MektuplarVincent Van Gogh · Remzi Kitabevi · 20186,3bin okunma

6 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hatice Ceren DEMİR