BİR FETVA
"Muhalefetin önünü özellikle fetvalarıyla açardı. O, zalim ve fasıkların hakkında kötü konuşmanın yani gıybetini yapmanın caiz olduğunu ve bunun da Kur’ân’a aykırı olmadığını belirtiyordu.[1] Bu fetvasının gereği olarak
"Gerçek şu ki, biz emanetleri göklere, yere ve dağlara sunduk da onlar bunu yüklenmekten kaçındılar ve ondan korkuya kapıldılar; onu insan yüklendi. Çünkü o, çok zalim, çok cahildir." [2]
Söz konusu âyeti ele alıp şöyle açıklama getiriyordu: (Emevi İktidarına atif ile)"Pahalı ipek elbiseler giyenler daha çok iktidar/güç istemektedirler. Bunlar "emaneti" yerine getirmiyorlar. Kendileri mutlu bir yaşam/hayat sürdürüp halka zulmediyorlar. Söz konusu şahıslar halkın inancıyla adeta alay ediyor, göbek büyütüyor, dünyalarını yaşayıp ahiretlerini perişan ediyorlar.
Zihniyetlerini değiştiren dinlerine ise zarar veren bu insanları görmez misin? Bunlar başkalarının mallarını gasp edip bu malların üzerine yatarlar. Tüm nimetlerden yaralanıp başkalarını kendilerine ücretsiz olarak hizmet ettirirler. Bunlar acıdan sonra tatlı, sıcaktan sonra soğuk, kurudan sonra ise yaş yiyeceklerle yiyip - içip hareket edemez bir hale gelir ve cariyelerinden(esirlerinden) hazım ilacı isterler. Ancak cariyelerinden(esirlerinden) biri onlara "Hayır! Yemin olsun ki yiyeceklerini değil ancak dinini eritebilirsin. Nerede komşuların, yetimler ve Allah’ın vasiyet ettiği şeyler" [3]
{Yöneticilerin ahlâkı yapıları hakkında değerlendirmesini yapıyordu."}
(LAKABI: EBÛ SAİD) [4]
[el - Hasan Ebi'l Hasan] [Hasan - ı Basri]
[1] Ammara, Mu'tezile ve Devrim 79.
[2] Ahzab, 33/72-
[3] Murtaza, Ali b. Tahir Ebi Ahmet el-Hüseyin (ö. 436/1044,),..
Emali'l Murtaza, I - II Mısır 1907, I, 108.)
[4]İbn Kuteybe, el Meârif 195; Sezgin I, 9.
[Mustafa ÖZKAN /Emeviler Döneminde İktidar - Ulema İlişkisi sh, 184 -185 - Ankara Okulu Yayınları]
Sayfa 184 - Ankara Okulu Yayınları
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.