Eski Sümer hükümdarları, fatih olarak ne kadar büyük başarılar elde etmiş olurlarsa olsunlar, acımasız tiranlar ve mutlak monarklar
değillerdi. Bütün önemli devlet sorunlarında, özellikle savaş ve barışla ilgili durumlarda, halkın önde gelenlerinden oluşturulmuş resmi
bir meclise danışırlardı. Böyle önemli bir "meclis" Sümer tarihinin çok erken devirlerinde, beş binyıl önce, yer almıştır; buna karşın bir
kahramanlık şiirinde yazılması çok daha sonraki bir devre tarihlenir.