Kahvehane, Goldoni'nin 1750-51 tiyatro sezonu için yazdığı on altı oyunun üçüncüsüdür. Başarılı oyunlarındandır. Tiyatroda yaptığı reformun izlerine bu eserinde fazlasıyla rastlanır. Maske ve doğaçlama yer almadığı gibi düzensiz olaylar yerine belli bir sistem içerisinde art arda devam eden olaylar dizisi yer almaktadır. Goldoni' ye göre, oyundaki karakterleri o kadar evrensel ki, temsil edildiği yerlerde mutlaka bir karşılığı vardır. Gerçekten de, oyunun karakterlerinin özelliklerine bakıldığında mutlaka hayatımızda onlara benzeteceğimiz kişilerin varlığı yadsınamaz. :) Örneğin; Ridolfo gibi iyiliğimizi isteyen, yaptığımız yanlışlara, uğrattığımız hayal kırıklıklarına rağmen bize destek olmaya devam eden bir dostumuz, Don Marzio gibi gerçekliğinden emin olmadığı halde kulaktan dolma bilgilerle her şeyi bildiği konusunda ısrar eden ve bunu başkalarına anlatmaktan çekinmeyen bir tanıdık, Eugenio gibi yaptığı her hata ardından bu son diyerek aslından gerçek anlamda pişman olmayan ama kafasının dikine gitmeye devam eden bir arkadaşımız gibi liste uzayıp gidebilir. Goldoni, bu oyununda karşıt özelliklerde karakterleri bir arada kullanmış. İyi-kötü, dürüst-yalancı, zengin-fakir gibi zıtlıklardan yararlanarak toplumun yararına olan değerleri göstermiş. Olaylar belli bir düzen içerisinde devam ediyor ve son perde de çözümleniyor. İlk başlarda karakterler çokmuş gibi görünüyor, sanki kim kimdi diye karışacak gibi gelse de birkaç sayfanın ardından her şey yerli yerine oturuyor. :) Kitabın adından da anlaşılacağı gibi karakterlerimizin bir araya geldiği ve olayların birçoğunun gerçekleştiği yer kahvehane. Bazı zamanlar kişilerin yer değiştirmesiyle berber, kumarhane gibi mekanlara da geçiş oluyor. Bir meydanda kesişen bu dükkanlar gibi karakterlerimiz de kendi aralarında kesişmeler yaşıyor. Cümleler kısa ve anlaşılır, sade bir anlatımı var.

KahvehaneCarlo Goldoni · Mitos Boyut Yayınları · 200931 okunma

·

49 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Giz