Biri bitmeden yenisi başlıyor. Uyusak dinlensek yenisi başlayacak, ama biz uçuca ekliyoruz günleri.
Acılara da böyle yapıyoruz. Arada biraz dinlendirmiyoruz; zihnimizi, gönlümüzü. Hep birini bırakmadan öbürünü tutuyoruz ucundan.
Geceyi terk etmiyoruz, gündüze kavuşmak için. Oturduk bekliyoruz gündüzü. Gözlerimiz yavaş yavaş alışıyor gün ışığına. Kuşların cıvıltısı tane tane duyulmaya başladığından o neşeli şarkılarını fark edemiyoruz.
Geceye uyuyup gündüze uyanmıyoruz.
Geceye uyup güneşe küsüyoruz.
(Edebiyat parçalıyorum.
Parçalayıp satıyorum. )
-Edebiyatçıyım-
··
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.