Nefes alış hızını taklit edip, onunla uyumlu olarak havayı soluyacak kadar ona yakındım. Onunlayken nefes almak, komadan uyanmaya benziyordu. Siz uyurken, hayat sizin için durmuş diğeri için devam ediyordu. Nefes almadığım o kısa süre içinde zaman duruyordu ve ben ona bakıyordum. Öyle güzeldi ki… Sonra nefes alıyorduk ve veriyorduk. Bu döngü ve bipoları tüm yol boyunca zihnimi kurcaladı.
Sayfa 278
·
6 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.