Gönderi
Bu kitabı nedense George Orwell'in Hayvan Çiftliği'ne benzettim. Komünizm, yanan bir ateş... Ve bu ateşi beslemek için yanan odunlar, hayvanlar ve insanlar... Ne ki bir tek çobanın dahi birçok şeyde kilit rol oynadığı bu sistemde yöneticiler çoğunlukla beceriksiz, gözü yükseklerde, halktan ayrı, apayrı yaşıyorlar. Halksa eziyet üstüne eziyet çekmekte.
İşte böyle bir ortamda tanıyoruz biz Tanabay'ı. Kanına kadar komünist, sözünü dobra ve dosdoğru söyleyen, savaşta canı çıkarcasına savaşmış, emekçi bir adamdır Tanabay. Tıpkı yetiştirdiği meşhur yorga at Gülsarı gibi. Kitap boyunca hem Gülsarı'nın, hem Tanabay'ın başından geçen maceraları, acıları, zorlukları okuruz. Okumaya devam ederiz de elimizden hiçbir şey gelmez. Özellikle kuzuların ve koyunların öldüğü sahnede içiniz parçalanır.
Aytmatov'u yine komünizme ateş püskürürken buldum. Yine Kırgız halk hikayelerinden biri kitabın arasına katıştırılmıştı. Kitabın ilk başlarında biraz sıkılsam da sonradan müthiş derecede açıldı. Oldukça da iyi bir biçimde bitti. Ne zaman böyle birilerinin ömürlerinin geçtiğini, ömürlerin boş yere harcandığını anlatan öyküler okusam hüzünleniyorum. Ömür dediğin bir kere yaşanılıyor. Ve insan mutlu olmalı. Kim bilir ne zordur Tanabay gibi bir ömür boyunca eziyet çekmek...
Keyifli okumalar...
·
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.