"Evlatlarına su yerine,kendi kanını içiren anneler." Bu cümle kitabın ön kapağındaki yazıyı destekler nitelikte. Yazar, insanoğlunun kendinden olmayana,kendi fikirleriyle çatışan insanlara ve insanlığa karşı zulmünü virgülü ve noktası ile ortaya koymuş. Yer yer 'insan,insana karşı daha ne kadar vahşileşebilir,daha ne yapabilir?' diye düşündüren,bunun neticesinde de sayfalarının hızla akıp gittiği ve empati kurmanın çok zor olduğu bir kitap.