Çok kısa adı üstünde mektup olan bir kitap. Bazı meşguliyetler var olduğu İçin okumak uzun sürdü. Lakin uzaması iyi oldu. Aralarda düşünmeme vesile oldu. Kitap çok acı... kafka vari aslında. Kendi gibi gri bir kitap. Ama bir babaya nasıl bu kadar hınç duyulur demekten insan kendini alamıyor. Yer yer kendi ebeveynlerimizle konuşuyor gibi olmuyor da değil. Ama beni en çok düşündüren şey “ilerde çocuklarımda bana böyle bir mektup yazama ihtiyacını duyarsa?” Demem o ki çocuk yetiştirmek dünyanın en zor mesleği.. sen yine de her başarısızlıkta babanı suçlamasaydın be franz kafka amca.
