Çilek Mevsimi
#004
Kral o günden sonra ilk defa kızından ayrılıyordu bu yüzden hem kendisi hem de eşi adına sarılmak kokusunu içine çekmek istiyordu. Kızının yanına geldi ve kendi yetiştirdiği çileklerden birkaç tanesini eline aldı. ‘Ben yokken bahçem sana emanet tamam mı?’ dedi ağzındaki çileğin tadını beğenmiş yüzünde mutlu bir ifade oluşmuştu. ‘Emredersiniz efendim!’ diyerek bir asker gibi selamladı ve babasının boynuna sarıldı kız ‘Çilek mevsimi bitmeden geri gel ama.’ Tamam der gibi kafasını sallarken bu seferin kısa sürmeyeceğini biliyordu kral. Yine de kızını onayladı ve ‘Hadi şimdi git ve uyu sabah erken uyandırıcam seni’ dedi. Kızı da ayrıldıktan sonra kral şimdi taht odasındaydı, yalnızdı, düşünceliydi ve sonunda uyumaya karar verdi. Aklında onlarca düşünceden zihnini en çok meşgul eden çilek mevsiminin ne zaman olduğuydu. Mahir bir bahçıvandı ancak hiç böyle düşünmemişti. İlk fırsatta ilk geçtikleri köyde bir şekilde bunu öğrenmeli ve şehre geri dönüşünü çilek mevsimine denk getirmeliydi…
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.