Kitabı bitirince kendime dedim ki, bu esere inceleme yazmak haddini aşar. “Deneme” bile.
Ama kitabın bana ne dediğini paylaşabilirim, bunda bir sakınca yok.
Montaigne bana dedi ki:
Kendimi tanımak uğurunda bir ömür harcadım, şimdi sana tavsiyeler veriyorum.
Sen de düşün, etrafına bak, incele, kendini geliştir, farkına var. “Serbest düşünmesini bil!”
“İnsan hâllerinin” hiçbirini yadırgamadan kabullen, gerektiğinde öz eleştirini yap.
Kitabım alıntılarla dolu. Alıntısını yaptığım durumları yaşamın içinde gözlemledim. Seninle de bu yüzden paylaşıyorum. Faydalanmayı bil.
Düşünce sistemlerine dahil olmayı sevmiyorum, bence sen de sisteme dahil olmayı bırak, tüm sistemlerde insanı kabul eden ve aydınlatan verilere odaklan.
Kendi çıkarların için diğerlerine haksızlık etme.
Erdemli ol.
İlle de, bilgisizliğinin farkında ol, başkalarına ders vermeye kalkma.
Zaten bu kadarını bile içime sindirip uygulasam daha ne isterim. İncelemedim, örnek aldım diyelim.
