Sevgili dostlar! Hayatın güzelliklerini hep gözden kaçırıyoruz. Baharda etrafımızda rengârenk çiçekler açmışken biz o güzellikleri görmeyerek, hatta üzerine basarak işe koşmaya devam ediyoruz. En son o kırlarda açan çiçeklerle ne zaman bakıştık ve konuştuk? Bir güneşin batışını, mavi bir denizi, gökyüzünü, bulutu, bir şelalenin akışını, ıssız bir yerde ağaçların altında rüzgârın çıkardığı o harika sesi en son ne zaman dinledik? İçimizdeki sesi, içimizdeki çocuğu, içimizdeki mutluluğu en son ne zaman hissettik?