Gönderi
Çocukluk
Çocukluğumuz dünya bizim gibi hissettirir. Dünya mahallemizden ibarettir. Yaramaz ve aklı haytalıkta olan bir çocuk ise mahalleyi krallığı ilan etmeye kalkar. Diğer arkadaşlarını da yanına alıp çeteleşip mahallenin en büyüğü olduğunu düşünür. Hayal dünyası bambaşka yerlerdedir. Ne kadar kötü görünse de güzeldir. Mahalleli illallah eder. Komşular şikayetçi olur. Haylaz olan çocuklar ise eğlenir. Büyüdükçe o çocuklar bunların saçma olduğunu düşünür. Yetişkinliğe eriştiğinde ise aklına geldikçe güleceği anıları olur. Çocuk yaramazlık yapabilir. Önemli olan o çocukların büyüyüp bu dünyayı bırakmalarıdır. Çocukluğundan geriye kalması gereken nasıl eğleneceğini ve nasıl mutlu olacağını bilmesidir. Bir insan nasıl güleceğini unutmamalıdır. Çocukluğunda öğrendiği eğlenme hissini yaşlılığına kadar içinde saklamalıdır. Hayal dünyamız çocukluğumuzdaki kadar geniş olmasa da insan büyüdüğünde hayal kurmayı unutmamalıdır. İnsan eğer kendini mutlu edecekse hayaller kurup umut etmelidir. Çölde çiçek yetiştirmek imkansız gelebilir ama umut ve çaba orayı çiçeklerle donatabilir.
Selçuk Aydemir'in bu kitabı çocuklardaki yaramazlığı, hayal dünyasını ve ne olursa olsun gülebilmeyi anlatıyor. Kitap Selçuk Aydemir'in çocukluk anılarından oluşuyor. Çocukken yaptığı haylazlıkları kaleme almış. Çete kurup mahallede kabadayılık taslama merakı olan Selçuk, çetesinin devamlı kendini yarı yolda bırakma ve akıllı düşünememe olaylarını anlatıyor. Bu olaylar insanı hem güldürüyor hem de çocukluğuna geri getiriyor. Mizahı açıdan çok iyi bir kitap. Sıkıntı gidermek ve çocukluğu hatırlamak için okunabilir.
·
3 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.