Kitabın yarısına geldiğimde yıllar yıllar önce bu kitabı okuduğumu hatırladım. Neden mi yarısı ? Çünkü kitabın en başında bir olay yok. Yazar insanlardan ve onların davranışlarından çok güzel çıkarımlar yapmış ve küçük yaşlarda bunu anlamam imkansızmış. O zamanlar sıkılmıştım. Bu yüzden hâlâ klasik eserlerin küçük yaşlarda okunmasına karşıyım. Yazarın 40 yaşındaki duygu ve düşünceleriyle yazdığını ortaokul çağındaki çocuklar nasıl anlayabilir ki? Derin bir yaşanmışlık, insan psikolojisine hakimiyet gerektirir klasik eserler. İnsan ve durum betimlemeleri sayfalar sürerken bir çocuğun maceracı ruhuna aykiridir o sayfalar ve hiçbir çocuk klasik eserleri sevmez. Nitekim ben de sevmemistim. İyi ki tekrar okumuşum. Bu kadar karamsarlığı ancak bu kadar gülünc anlatabilirdi bir yazar. Gözümde birebir canlanan sahneler oldu. Sanki kitabı okurken aynı anda filmini de izlemiş gibiydim. İçinde kendimi buldum, en yakın arkadaslarimi buldum, tekrar tekrar okuyup üzerine uzun uzun düşündüğüm bölümler oldu. Keyifli bir kitaptı yalnız sonunu pek de güzel bağlayamamış hatta bağlamaya uğraşmamış. Beğenmediğim tek noktası bu oldu.

Yeraltından NotlarFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2020129,4bin okunma

·

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Fadime Uzel Boztaş